SHINEE FICTION :: My Lucifer .... I Need You

 

SHINee  :: FICTION
• My Lucifer ... I Need You •




 

ท่ามกลางความว่างเปล่าอันมืดมิด ไม่มีแม้แต่แสงเงาใด ๆ

มองไม่เห็น .....

"เรียกข้าทำไม ?" แล้วเสียงอันดังก้องก็ดังขึ้น เสียงนั้นสะท้อนอยู่นาน แต่คนที่มองเห็นแต่ความมืดมิดไม่ได้รู้สึกกลัวเลยสักนิด ...

"ฉันอยากเจอภูต ... " เสียงของคนที่มองไม่เห็นสิ่งใดพูดตอบออกมา ไร้ซึ่งอารมณ์ใด ๆ

"เจ้าคิดว่าข้าเป็นเพื่อนเล่นหรืออย่างไร ? เจ้ารู้หรือไม่ว่าที่นี่คือทีใด ?" เสียงอันดังก้องกำลังกราดเกรียว และดังยิ่งกว่าเดิม

"ไม่ แต่ฉันมีเแค่เรื่องเดียวที่อยากพูดเท่านั้น"เสียงของคนที่มองไม่เห็นสิ่งใดยังคงพูดออกมาโดยที่ไม่กลัวอะไรทั้งสิ้น

"เจ้ามาขอร้องข้ารึ ?"เสียงอันดังก้องนั้นถาม แต่น้ำเสียงกลับยังกราดเกรียวเหมือนเดิม

"คงงั้น ?"

"เจ้าต้องการสิ่งใด ?"เสียงดังก้องถาม

"ความรัก ภูตลิขิตให้ได้ไหมล่ะ ?"

"เจ้ามนุษย์หน้าโง่ รู้ตัวหรือไม่ว่าตนเองนั้นอยู่ในเอกภาพของข้า หากเจ้าต้องการสิ่งใด ข้านั้นลิขิตได้แม้วิญญาณ"

"หากแต่เจ้าจะต้องแลกด้วยสิ่งสำคัญที่เท่าเทียมของเจ้าเมื่อถึงเวลาแห่งความสมปรารถนา และเลือด 1 หยดกับวิญญาณอันแปดเปื้อนของเ้จ้า ..."

"หึ ... จะเอาหัวใจฉันงั้นสิ .. ?"

".... "

"อยากเอาอะไรก็เอาไป เพราะถ้าฉันมีหัวใจ .... ฉันคงไม่ต้องมาขอร้องภูตอย่างนี้หรอกน่า ! "

"หึหึ .... เจ้ามีนามว่าอย่างไร ?"

"ถามไปทำไม ?"

"อย่าเหิมเกริมกับข้านัก !! ถามก็จงตอบมา !!"

"เฮอะ ! คิมจงฮยอน"

"ดี ... ข้าไม่ได้เจอมนุษณ์กล้าหาญเยี่ยงเจ้ามานาน ... ขอเนรมิตสิ่งที่เจ้าปรารถณา ณ บัดนี้ .... "

เสียงกังวาลนั้นกำลังก้องมากขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับว่าเมื่อประโยคนี้จบลง ทุกสิ่งทุกอย่างจะปรากฏเป็นโลกแห่งความเป็นจริงแล้ว

"เดี๋ยว !! " จงฮยอนที่มองไม่เห็นอะไรร้องขัดขึ้นเสียก่อนที่อะไร ๆ จะเป็นความจริง

"แต่ความรักที่ฉันอยากได้ เขาต้องรักฉัน เขาจะต้องไม่หักหลัง หรือทำให้ฉันเสียใจ และที่สำคัญ เขาจะต้องเป็นคนที่ฉันเลือกแล้วว่าจะใช้ชีวิตด้วยเท่านั้น"

"เจ้ามนุษย์เหิมเกริม !! "เสียงกังวาลนั้นกำลังดังสนั่น

"แล้วมันแฟร์กับสิ่งที่ฉันจะต้องแลกเปลี่ยนไหมล่ะ ?"

"........ ข้าขอเนรมิตรสิ่งที่เจ้าปรารถณา ณ บัดนี้ !! "เสียงอันดังก้องดังสนั่นยิ่งกว่าเดิม ทำให้คนที่มองไม่เห็นรู้สึกปวดหัวมาก

จนกระทั่งเปลือกตาถูกลืมขึ้นพร้อมกับได้เห็นโลกแห่งความเป็นจริงอีกครั้ง

"ฟู่ ...... " เสียงถอนหายใจของชายคนหนึ่งดังขึ้นในห้องสี่เหลียมขนาดใหญ่หรือคอนโดใจกลางเหมืองหลวง

"บ้าชิบ ... " ชายที่นั่งกลางห้องคนเดียวปาดเหงื่อที่ไหลมากมายของตัวเอง พร้อมกับก้มลงมองที่มือตัวเอง

ภาพที่เห็นก็มีเพียง หนังสือเล่มหนึ่งที่เปิดค้างเอาไว้ กับคัตเตอร์และเลือดที่ไหลจากแขนของเขา

ชายคนนั้นไม่ได้ตกใจแต่อย่างใด เขาเสยผมขึ้นก่อนจะลุกขึ้นเดินไปยังห้องนั่งเล่นเพื่อทำแผลตัวเอง ....


ข้าขอเนรมิตสิ่งที่เจ้าปรารถณา ณ บัดนี้ .....

COMMING ..... SOON !!
BY Writer Zprite :D